ಆಂಗ್ಲ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಹೀಗೊಂದು ನುಡಿ ಇದೆ: An idle mind is devil's workshop ಅಂತ. ಆದರೆ ನಿಜವಾಗಿ ಯೋಚಿಸಿ ನೋಡಿ. ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ಸೋಮಾರಿ ಅಥವಾ ನಿಷ್ಕ್ರಿಯವಾಗಿರಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಎಂದು. ಒಂದಲ್ಲಾ ಒಂದು ವಿಚಾರವನ್ನು ಸದಾ ಮನಸ್ಸು ಮಂಥನ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ಎಲ್ಲರ ಅನುಭವ. ಹಾಗಾಗಿ idle mind ಎನ್ನುವುದಕ್ಕಿಂತ idle body ಎನ್ನುವುದು ಹೆಚ್ಚು ಸೂಕ್ತವೆಂದು ನನ್ನ ಭಾವನೆ. ಮೇಲಿನ ಹೇಳಿಕೆಯಂತೆ ನಿಜವಾಗಿ ನಾವು idle mind ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತಲುಪಿದರೆ ಬಹುಶ: ಅದು ನಿರ್ವಿಕಾರದ ಮತ್ತು ನಿಷ್ಕಲ್ಮಷ ಮನಸ್ಸಿನ ಪ್ರತೀಕವೇ ಆಗುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾದಾಗ ನಾವು ಮನಸ್ಸಿನ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆಯನ್ನು ತಲುಪಿದ್ದೇವೆಂದೇ ಭಾವಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಅಂತೆಯೇ idle mind ನ ಸ್ಥಿತಿ ಎಲ್ಲರೂ ತಲುಪಲು ಬಲು ಕಠಿಣ ಸಾಧನೆಯನ್ನೇ ಮಾಡಬೇಕು. idle body ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸು devil's workshop ಆಗಬಹುದು. ಕೈಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಲು ಕೆಲಸವಿಲ್ಲದಿದ್ದಾಗ, ಸೋಮಾರಿಯಾಗಿದ್ದಾಗ ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ಅನುಪಯುಕ್ತ ಯೋಚನೆಗಳು ನಮ್ಮನ್ನು ಆವರಿಸುತ್ತವೆ. ತಾತ್ಪರ್ಯ ಇಷ್ಟೆ. ಪ್ರತಿ ನಿಮಿಷವೂ (ಜಾಗೃದಾವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ) ನಾವು ಒಂದಿಲ್ಲೊಂದು ಚಟುವಟಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಮಗ್ನರಾಗಿರಬೇಕು. ಆ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ಸ್ವ-ಹಿತ ಸಾಧನೆಯ ಜೊತೆಜೊತೆಗೆ ಲೋಕಕಲ್ಯಾಣಕ್ಕೂ ಕೈ ಜೋಡಿಸುವಂತಹವಾಗಿರಬೇಕು. ಆ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಿಂದ ನಮಗೂ, ಪರರಿಗೂ ನಿಜವಾದ ಆನಂದ ಮತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿ ಲಭ್ಯವಾಗುವಂತಿರಬೇಕು. ಇಂತಹ ಒಂದು ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ರೂಪುಗೊಂಡಾಗ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸೂ ಕೂಡ ನಮಗರಿವಿಲ್ಲದೆಯೇ ಅರಳುತ್ತದೆ, ನಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿಯ ಗೂಡಾಗುತ್ತದೆ. ಮನಸ್ಸು ಸದಾ ಪ್ರಫುಲ್ಲವಾಗಿದ್ದಷ್ಟೂ ಸತ್ಕಾರ್ಯ, ಸಚ್ಚಿಂತನೆ ಮತ್ತು ಸನ್ನಡತೆಯ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ತಂತಾನೇ ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತವೆ. ಆದುದರಿಂದ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹ ಎರಡೂ God's workshop ಆಗುವತ್ತ ನಮ್ಮ ಪ್ರಯತ್ನ ಸಾಗಬೇಕು.
