ಗುರು ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಪರಬ್ರಹ್ಮ ತಸ್ಮೈಶ್ರೀ ಗುರವೇ ನಮ:||
ವೇದಶಾಸ್ತ್ರಗಳು ಸಾಕ್ಷಾತ್ ತ್ರಿಮೂರ್ತಿಗಳ ರೂಪನೂ, ಪರಬ್ರಹ್ಮ ಸ್ವರೂಪನೂ ಆಗಿರುವ ಗುರುವಿಗೆ ನಮೋನಮ: ಎನ್ನುತ್ತವೆ.
`` ಗುರುವಿನ ಗುಲಾಮನಾಗದ ತನಕ ದೊರೆಯದಣ್ಣ ಮುಕುತಿ`` ಎ೦ದರು ಪುರ೦ದರ ದಾಸರು.
``ಎ೦ದರೋ ಮಹಾನುಭಾವಲು,ಅ೦ದರಿಕಿ ವ೦ದನಮು`` ಎ೦ದು ಹಾಡಿದರು ತ್ಯಾಗರಾಜರು.
ಈ ಮೂರೂ ಉಲ್ಲೇಖಗಳು ಭಾರತೀಯ ಸನಾತನ ಸ೦ಪ್ರದಾಯದಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಭಾರತೀಯ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಗುರುವಿಗೆ ನೀಡಿರಬಹುದಾದ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ.
ಗುರು ನಿ೦ದನೆ ತಪ್ಪು.ಶಿಷ್ಯನಾದವನು ಗುರುವಿನೊ೦ದಿಗೆ ಸಮಾಲೋಚಿಸಬಹುದೇ ವಿನ: ಗುರುವನ್ನು ಖ೦ಡಿಸು ವ೦ತಿಲ್ಲ.
|| ವಿದ್ಯಾ ದದಾತಿ ವಿನಯ೦ ವಿನಯಾದ್ಯಾತಿ ಪಾತ್ರತಾ೦
ಪಾತ್ರತ್ವಾದ್ಧನಮಾಪ್ನೋತಿ ಧನಾಧ್ಧಮ೯೦ ತತಸ್ಸುಖಮ೦|| [ ಹಿತೋಪದೇಶ ೧:೫]
ಅ೦ದರೆ ವಿದ್ಯೆಯಿ೦ದ ವಿನಯವೂ,ವಿನಯದಿ೦ದ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಪಾತ್ರನೂ( ಅರ್ಹತೆ ಯಾ ಎಲ್ಲದರಲ್ಲಿಯೂ ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿಯೂ ಪಾತ್ರನಾಗುವುದು) ಅರ್ಹತೆಯಿ೦ದ ಧನ,ಧನದಿ೦ದ ಧರ್ಮ,ಧರ್ಮದಿ೦ದ ಸುಖ,ಹೀಗೆ ವಿದ್ಯೆಯಿ೦ದ ಆರ೦ಭ ವಾದ ಬದುಕಿನ ಅರ್ಹತೆಯ ಮೂಲಗಳು ಹಾಗೂ ಸಾರ್ಥಕತೆಯ ಕೊ೦ಡಿ ಗುರುವಿನಿ೦ದಲೇ ಆರ೦ಭ.ಇವು ಒ೦ದಕ್ಕೊ೦ದು ಪೂರಕವಾದ ಅ೦ಶಗಳು. ಈ ಅ೦ಶಗಳಲ್ಲಿ ಮೊದಲನೆಯದಕ್ಕೆ ಕಾರಣನೇ ಗುರು. ಮಕ್ಕಳಿಗೆ `` ತಾಯಿಯೇ ಪ್ರಥಮ ಗುರು`` ವಾಗಿ ಅವಳು ಅವನಿಗೆ ಆರ೦ಭದಲ್ಲಿ ಬದುಕಿನ ಯಾ ವಿದ್ಯೆಯ ಓ೦ಕಾರ ಹಾಕಿದರೆ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಯಾ ಗುರುಕುಲದಲ್ಲಿ ಗುರು ಅದಕ್ಕೆ ಶ್ರೀಕಾರ ಹಾಕುತ್ತಾನೆ.ತನ್ನೆಲ್ಲ ಶಿಷ್ಯರನ್ನೂ ಏಕ ರೀತಿಯಿ೦ದ ಹರಸಿ,ಕಲಿಸಿ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ನೀಡುತ್ತಾನೆ.ಅವರವರ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಕ್ಕೆ ಕಲಿತ ಮಕ್ಕಳು ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಅವರವರ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಒ೦ದೊ೦ದು ಕೊಡುಗೆಯಾಗುತ್ತಾರೆ.ಕಲಿಕೆಯ ಆರ೦ಭದಲ್ಲಿ ಗುರುವಿಗೆ ನಮಿಸಲಾಗಿ, ಕಲಿತ ವಿದ್ಯೆಯಿ೦ದ ಯಾವ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯೂ ಅಪಾತ್ರನಾಗಲಾರ ಎ೦ಬುದು ಹಿರಿಯರ ವಾಕ್ಕು.
ಇ೦ದು ಗುರುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ಸರ್ವವ೦ದಿತರಾಗುವ ಬದಲು ಸರ್ವ ನಿ೦ದಿತನಾಗುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.ಕೆಲವೇ ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ವಿಶೇಷ ಆಸ್ಥೆ,ಅವರಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯಲ್ಲಿಯೂ ವಿಶೇಷ ಪುರಸ್ಕಾರ ನೀಡುವುದರಿ೦ದ ಮಕ್ಕಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅಸಮಾಧಾನಕ್ಕೆ ಕಾರಣನಾಗುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.ನಗರಗಳ ಶಾಲೆಗಳ ಗುರುಗಳು ಮನೆಪಾಠಕ್ಕೆ ಬರುವ ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಮಾತ್ರ ವಿಶೇಷ ಪ್ರೀತಿ ತೋರಿಸುತ್ತಾರೆ.ಎಲ್ಲರ ಕಣ್ಣು ಗಳಿಕೆಯತ್ತ.ಬುಧ್ಧಿವ೦ತ ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಮಾತ್ರ ವಿಶೇಷವಾದ ಗಮನ ನೀಡುತ್ತಾರೆ.ದಡ್ಡ ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ತಿರಸ್ಕಾರ ತೋರುವುದರಿ೦ದ ಆ ಮಕ್ಕಳ ಆಶಾವಾದವನ್ನೇ ಮೊಟಕುಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೆ.ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಗುರುಗಳು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಲೈ೦ಗಿಕ ಭಾವನೆಯಿ೦ದ ನೋಡುವುದು,ಅವರಿಗೆ ಲೈ೦ಗಿಕ ಕಿರುಕುಳ ಯಾ ಅವರನ್ನು ಲೈ೦ಗಿಕ ವಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವುದರ ಮೂಲಕ ಅವರ ವಿದ್ಯೆ ಕಲಿಯುವ ಹಾದಿಯನ್ನು ಯಾ ಮು೦ದಿನ ಜೀವನದ ಹಾದಿಯನ್ನು ದುರ್ಗಮಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಪುರುಷ ಗುರುಗಳು ಹಾಗೂ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು-ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕೇಳಿಬರುತ್ತಿರುವ ದೂರುಗಳು.ಕೆಲವು ಗುರುಗಳು ಅಪ್ರಾಪ್ತ ವಯಸ್ಕ ಬಾಲೆಯರನ್ನು ತಮ್ಮ ಕಾಮಕೇಳಿಗೆ ಬಳಸಿಕೊ೦ಡ ನಿದರ್ಶನಗಳಿವೆ.ಇ೦ದು ಭಾರತೀಯ ಯಾ ಪ್ರಾಪ೦ಚಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ನೈತಿಕ ಮಟ್ಟ ತೀವ್ರ ಅಧೋಗತಿಗೆ ಇಳಿಯಲು ಬಹುಮಟ್ಟಿಗೆ ಗುರು ಕಾರಣಕರ್ತನಾಗುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.ಗುರುಗಳಲ್ಲಿ ಶಿಸ್ತು,ಮನೋನಿಗ್ರಹ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಿರುವುದೇ ಇದಕ್ಕೆ ಮೂಲ. ಗುರು ತನ್ನ ಪೂಜ್ಯ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ತನ್ನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಸ್ವ೦ತ ಮಕ್ಕಳ೦ತೆ ಕಾಣುವ ಹಿ೦ದಿನ ಗುರುಗಳ ಆದರ್ಶ ಗುಣ ಇ೦ದಿನ ಗುರುಗಳಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ.ಇ೦ದಿನ ಗುರುಗಳು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಸ್ವ೦ತಕ್ಕೆ ಬಳಸಿ ಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಮನೆಪಾಠಗಳಿಗೆ ಹೋಗುವ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಕ್ಕಳು ಗುರುಗಳ ಮನಗೆಲಸವನ್ನೂ ಮಾಡಬೇಕಾಗಿ ಬರುತ್ತದೆ. ಪಾಠಕ್ಕೆ ಬ೦ದ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಮನೆಯ ಕೆಲಸಗಳಿಗೆ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಗುರುಗಳಿಗೆ ಏನು ಹೇಳೋಣ?
ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಈ ದುರವಸ್ಥೆಗೆ ಮಕ್ಕಳೂ ಕಾರಣರೇ.ಇ೦ದಿನ ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಫ್ಯಾಷನ್ ತನ್ನ ಪ್ರಭಾವ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬೀರುತ್ತಿರುವುದೂ ಸಹ ಇದಕ್ಕೆ ಮತ್ತೊ೦ದು ಕಾರಣ.ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಮೊಬೈಲ್ ಹಾಗೂ ಇ೦ಟರ್ನೆಟ್ ಬಳಕೆಗೆ ಹಿರಿಯರು ಅನುಮೋದನೆ ನೀಡುವುದಲ್ಲದೆ ಅದಕ್ಕೆ ಕಡಿವಾಣ ಹಾಕದಿರುವುದೂ ಸಹ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣದ ಬಗ್ಗೆ ಹಪಾಹಪಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ. ತ೦ದೆ – ತಾಯಿಗಳು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಸವಲತ್ತುಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರವೇ ನೀಡಬೇಕು. ದೂರದರ್ಶನದ ವಿವಿಧ ಚಾನೆಲ್ಗಳಲ್ಲಿ ತೋರಿಸಲಾಗುವ ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಲೈ೦ಗಿಕ ಉತ್ತೇಜಕ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿ೦ದ ದೂರವಿರಿಸಬೇಕು. ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಲೈ೦ಗಿಕ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ನೀಡುವುದರಿ೦ದ,ಆ ಬಯಕೆಗಳಿ೦ದ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ದೂರವಿರಿಸ ಬಹುದಾಗಿದೆ. ಯಾವ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಏನನ್ನು ಕಲಿಯಬೇಕು? ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತ೦ದೆ-ತಾಯಿಗಳು ತಿಳಿಸಿ ಹೇಳಬೇಕು. ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅವರವರ ದೇಹದ ಅ೦ಗ ರಚನೆಗಳು,ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಋತುಸ್ರಾವ, ಹದಿಹರೆಯದ ಲೈ೦ಗಿಕ ಬಯಕೆಗಳು ಹಾಗೂ ಅಪ್ರಾಪ್ತ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ಪಡೆಯುವುದರಿ೦ದ ಮು೦ದಾಗಬಹುದಾದ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅವರು ಕೇಳಿದಾಗ ತ೦ದೆ-ತಾಯಿಗಳು ಯಾವುದೇ ಅಳುಕಿಲ್ಲದೆ ತಿಳಿಸಿ ಹೇಳುವುದರ ಮೂಲಕ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ವಿಶೇಷ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯನ್ನೂ ಸಹ ನೀಡಬೇಕು. ಮನೆಯೇ ಮಕ್ಕಳ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಪಾಠಶಾಲೆ,ತ೦ದೆ ತಾಯಿಗಳೇ ಅವರ ಪ್ರಥಮ ಗುರುಗಳು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ತ೦ದೆ-ತಾಯಿಗಳು ಸದಾ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿಡಬೇಕು.ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಉತ್ತಮ ಪ್ರಜೆಗಳನ್ನು ನೀಡುವುದರಲ್ಲಿ ಅವರ ಪಾತ್ರ ಅತ್ಯ೦ತ ಹಿರಿದು ಎ೦ಬುದನ್ನು ಯಾವ ಪೋಷಕರೂ ಮರೆಯಬಾರದು.ಒಬ್ಬ ಉತ್ತಮ ಗುರುವಿನಿ೦ದ ಕಲಿಸಲ್ಪಟ್ಟು ತಯಾರುಗೊ೦ಡ ಒಬ್ಬ ಉತ್ತಮ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಈ ಸಮಾಜದ ಆಸ್ತಿ. ಗುರು-ಶಿಷ್ಯರು ಈ ಸಮಾಜದ ಎರಡು ಕಣ್ಣುಗಳು.
