ಇಂದಿನಿಂದ ಒಂದೊಂದು ಶ್ಲೋಕದ ಬಗ್ಗೆ ವಿಚಾರ ಮಾಡೋಣ.
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಅಧ್ಯಾಯ 6 ಶ್ಲೋಕ : 11
ಶುಚೌ ದೇಶೇ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪ್ಯ ಸ್ಥಿರಮಾಸನಮಾತ್ಮನಃ |
ನಾತ್ಯುಚ್ಛ್ರೀತಂ ನಾತಿನೀಚಂ ಚೈಲಾಜಿನಕುಶೋತ್ತರಮ್ ||
ಶುಚೌ = ಶುದ್ಧವಾದ
ದೇಶೇ = ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ
ಚೈಲಾಜಿನಕುಶೋತ್ತರಮ್ = ಕ್ರಮವಾಗಿ ದರ್ಭೆ, ಕೃಷ್ಣಾಜಿನ ಮತ್ತು ವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಹಾಸಿ
ನ ಅತ್ಯುಚ್ಛ್ರೀತಮ್ = ಬಹಳ ಎತ್ತರವಾಗಿರದ
ನ ಅತಿ ನೀಚಮ್ = ಬಹಳ ತಗ್ಗಾಗಿಯೂ ಇರದಂತಹ
ಆತ್ಮನಃ = ತನ್ನ
ಆಸನಮ್ = ಆಸನವನ್ನು
ಸ್ಥಿರಮ್ = ಸ್ಥಿರವಾಗಿ
ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪ್ಯ = ಸ್ಥಾಪಿಸಿಕೊಂಡು
ಶುದ್ಧವಾದ ಭೂಮಿಯಮೇಲೆ ಕ್ರಮವಾಗಿ ದರ್ಭೆ, ಜಿನ ಮತ್ತು ವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಹಾಸಿ ಅದರ ಮೇಲೆ ಬಹಳ ಎತ್ತರವಾಗಿಯೂ ಬಹಳ ತಗ್ಗಾಗಿಯೂ ಇರದ ಆಸನವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿಕೊಂಡು.....
[ ಮುಂದೇನು ಮಾಡಬೇಕೆಂಬುದು ಮುಂದಿನ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ]
- ಇಲ್ಲಿ ದರ್ಭೆ, ಕೃಷ್ಣಾಜಿನ, ವಸ್ತ್ರ, ಆಸನ ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಹೇಳಿದೆಯಲ್ಲಾ?
- ಅಂದಿಗೆ ಅದು ಸರಿ.
- ಇಂದಿಗೆ?
- ಶುಚಿಯಾದ ಸ್ಥಳ ಇರಬೇಕು. ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗಾಳಿ ಬೆಳಕು ಇರಬೇಕು. ಆಸನ ಮಾಡಲು ಯೋಗ್ಯವಾದ ಒಂದು ಯೋಗ ಮ್ಯಾಟ್ ಅಥವಾ ಕೈಕಾಲು ಚಾಚಿ ಮಲಗುವಶ್ಟು ಅಳತೆಯ ಸ್ವಲ್ಪ ದಪ್ಪನಾದ ಜಮಖಾನ ಇರುವುದು ಉತ್ತಮ.
