ಉಧಾ: ೧ :- ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಿನ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಗಣಿತಶಾಸ್ತ್ರ ಕಲಿಸುವಾಗ ಕೂಡು, ಕಳೆ, ಗುಣಿಸು, ಭಾಗಿಸು ಲೆಕ್ಖಗಳನ್ನು ತಾನೇ ಟೀಚರ್ ಕಲಿಸುತ್ತಾರೆ. ಕೊಡುವ ಉಧಾಹರಣೆಗಳು ಹೇಗಿರುತ್ತವೆ, ಇಲ್ಲಿ ಕೇಳಿ, ಡ್ಯಾಡಿ [ಈ ಪದದ ಅರ್ಥ ತಿಳಿದವರು ತಂದೆಯನ್ನು ಹಾಗೆ ಕರೆಯಲಾರರು ] ಮಗುವಿಗೆ ಹತ್ತು ರೂಪಾಯಿ ಕೊಡುತ್ತಾನೆ. ಹುಡುಗ ಅದರಲ್ಲಿ ಐದು ರೂಪಾಯಿಯ ಚಾಕಲೇಟ್ ತಿನ್ನುತ್ತಾನೆ. ಉಳಿದ ಹಣವೆಷ್ಟು? ಉತ್ತರ ಸುಲಭ. ಐದು ರೂಪಾಯಿ. ವಿಷಯ ಅಷ್ಟು ಸುಲಭವಾಗಿ ಮುಗಿಯುವುದಿಲ್ಲ.
ಇದೇ ಉಧಾಹರಣೆಗಳು ನಿತ್ಯವೂ ಬಳಕೆಯಾದಂತೆ ಮಗು ತಂದೆಯನ್ನು ಕೇಳುತ್ತದೆ, " ಚಾಕಲೇಟ್ ಕೊಳ್ಳಲು ಹಣ ಕೊಡು" ತಂದೆ ಕೊಡುತ್ತಾನೆ. ಇದೇ ಚಾಳಿಯನ್ನು ಮಗು ಬೆಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಲೆಕ್ಖದ ಉದ್ಹಾಹರನೆಯಲ್ಲಿ ಮಗು ಕಲಿತಿದ್ದೇನು? ಭೋಗ ಜೀವನ.ಇದು ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಲ್ಲ.
ಅದೇ ಟೀಚರ್ ಹೀಗೆ ಉಧಾಹರಣೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದರೆ .... ಅಪ್ಪ ಹತ್ತು ರೂಪಾಯಿ ಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಮಗು ಐದು ರೂಪಾಯಿಯನ್ನು ಬಿಕ್ಷುಕನಿಗೆ ದಾನ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಉಳಿದದ್ದೆಷ್ಟು? ಬಲು ಸುಲಭ... ಐದು ರೂಪಾಯಿ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ. ಉಳಿದದ್ದು ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕೃತಿ. ಮಗು ದಿನಕಳೆದಂತೆ ದಾನ ಮಾಡುವ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಬೆಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲವೇ?
ಉಧಾ-೨ :- ಟೀಚರ್ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ .ನೀವು ಹೋಗಿಬಂದ ಪಿಕ್ನಿಕ್ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಪುಟ ಬರೆದುಕೊಂಡು ಬನ್ನಿ. ಮಗು ತಾನು ನೋಡಿದ ಪಾರ್ಕ್, ವಾಟರ್ ಫಾಲ್ಸ್ , ತಿಂದ ಕೇಕ್, ಚಾಕಲೇಟ್, ಇತ್ಯಾದಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಬರೆದುಕೊಂಡು ಬರುತ್ತದೆ.
ಅದೇ ಟೀಚರ್ ನಿಮ್ಮ ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮನೊಡನೆ ಹೋಗಿಬಂದ ಪುಣ್ಯಕ್ಷೇತ್ರಗಳ ಬಗ್ಗೆ, ದೇವಾಲಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ, ದರ್ಶನಮಾಡಿದ ಸಾದು ಸಂತರ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದುಕೊಂಡು ಬನ್ನಿ ಎಂದಿದ್ದರೆ, ಮಗು ಬಂದು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕೇಳುತ್ತಿತ್ತು, ಆಗಲಾದರೂ ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮ ಪಿಕ್ ನಿಕ್ ಬದಲು ಪುಣ್ಯಕ್ಷೇತ್ರಗಳಿಗೆ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು, ಅಲ್ಲವೇ?
ಈಗ ರಾಜೀವ್ ದೀಕ್ಷಿತ್ ಕಂಠ ದಿಂದಲೇ ಅವರ ವಿಚಾರ ಕೇಳಿ. ಬಲು ಸೊಗಸಾಗಿದೆ,
No comments:
Post a Comment