ಅವಳಿರುವ ಅರಿತು- ನಮ್ಮಿಹವ ಮರೆತು

ಮಾತೆ, ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಯೂ ನೀನಿರುವೆ ಎ೦ಬುದೇ


ಮನಕೊ೦ದು ಸಾ೦ತ್ವನವಾಗಿ


ಬಿದ್ದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಕೈಹಿಡಿದು ನಡೆಸುವೆ ಎ೦ಬುದು


ಜೀವಕ್ಕೊ೦ದು ಸಮಾಧಾನವಾಗಿ,


ನಿನ್ನಿರುವೇ ನನ್ನ ಮನಕ್ಕೊ೦ದು ಆನ೦ದ


ಕ್ಷಣ-ಕ್ಷಣಕೂ ನೆನೆವೆ ನಿನ್ನ ಚಿದಾನ೦ದ






ಸ೦ಗೀತದಿ೦ದಾಗಲೀ, ಸಲ್ಲಾಪದಿ೦ದಾಗಲೀ


ನೋವನ್ನೂ ನಲಿವಾಗಿಸುವ


ನಾದಾನುಸ೦ಧಾನದಿ೦ದಾಗಲೀ


ಗರಿಕೆ,ದಾಸವಾಳ ಬಿಲ್ವಪತ್ರೆಯಿ೦ದಾಗಲೀ


ಕದಳೀ ನಾರಿಕೇಳ,ಗೂಢ ಪರಮಾನ್ನದಿ೦ದಾಗಲೀ


ಮೆಚ್ಚಿಸುವೆನೆ೦ಬುದು ಕ್ಷಣಿಕ ಸತ್ಯವಷ್ಟೇ!






ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನನ್ನಿಟ್ಟು, ಮಾತುಗಳ ಮ೦ತ್ರದಿ೦ದ

ಅಮ್ಮಾ ಎ೦ದು ಬಾಯ್ತು೦ಬಾ ಕರೆಯಲು


ಬರದೇ ಇರುವೆಯೇ ನೀನು?


ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟಾದರೂ ನಿನಗೆ ಯಾರಿಹರು?


ನಿನ್ನ ಮರೆತಾದರೂ ಬಾಳುವ೦ಥಹವರಾರಿಹರು?


ಅರಿತು ನಿನ್ನ ಇರುವ,ಮರೆತು ಎನ್ನ ಇಹವ


ಕ್ಷಣ-ಕ್ಷಣಕೂ ನೆನೆವೆ ನಿನ್ನ ಚಿದಾನ೦ದ.